Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Φιλελευθερισμός, Ισότητα και Ακριβοδικία


Η Νέα Δεξιά(νεοφιλελεύθεροι και νεοσυντηρητικοί) χαρακτηρίζουν ως σοσιαλιστές όσους σύγχρονους φιλελεύθερους προκρίνουν την ισότητα και την ακριβοδικία ως βασική ηθική θέση. Ο λόγος είναι διότι οι νεοδεξιοί προκρίνουν ως ηθικότητα την υλική ιδιοτέλεια.
Τι σημαίνει όμως αυτή η βασική θέση στον σύγχρονο φιλελεύθερο ;

Πρωταρχικά αυτή η θέση είναι εναντίον της θέσης του κοινωνικού δαρβινισμού, που υποστηρίζουν θεσμικά και ιδεολογικά οι νεοδεξιοί: δηλαδή επικρατεί ο δυνατότερος σε μια κοινωνία ανισότητων.
Δεύτερο, όπως είναι γνωστό, ο ατομικισμός υποδηλώνει την πίστη στη θεμελιώδη ισότητα: δηλαδή, την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι είναι «γεννημένοι ίσοι», τουλάχιστον με όρους ηθικής αξίας. Αυτό αντανακλάται σε μια φιλελεύθερη δέσμευση στην ισότητα δικαιωμάτων και προνομίων, ιδίως με τη μορφή νομικής ισότητας («ισότητα ενώπιον του νόμου») και πολιτικής ισότητας («κάθε άτομο και μία ψήφος, κάθε ψήφος και μια αξία).

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Ελευθερία και Φιλελευθερισμός

Από τα βάθη των αιώνων έρχεται η γνώμη του Πλάτωνα με τη φράση: «Η υπερβολική ελευθερία μεταβάλλεται σε υπερβολική δουλεία και για τον πολίτη και για την πολιτεία».

Ελευθερία σύμφωνα με το λεξικό Τριανταφυλλίδη είναι η απουσία περιορισμού, η ιδιότητα ή η κατάσταση εκείνου που δεν εμποδίζεται ή δε δεσμεύεται από κανέναν εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα, ενώ ελευθεριότητα είναι η έλλειψη προσήλωσης σε κανόνες ηθικής και η ροπή προς την ηδονή ή την ακολασία.  Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο, δεν είναι μόνος του. Ακριβώς αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποια κοινωνική ομάδα: οικογένεια, σχολείο, χωριό, πόλη, αθλητική ομάδα, οργάνωση, σωματείο, στρατός, περιοχή, κράτος.

Η ομαδική συμβίωση, λοιπόν, επιβάλλει τις οριακές πυραμίδες της ελευθερίας του ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να τις υπερβεί, αλλά και αν τις υπερβεί, κινδυνεύει αυτός ο ίδιος να χάσει την ελευθερία του, να δουλωθεί. Δεν είναι πραγματική ελευθερία, όταν ...

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Άλλο νεοφιλελευθερισμός κι άλλο φιλελευθερισμός

Ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε μετάβαση. Από τη μια, το φιλελεύθερο μοντέλο της διαρκούς ανάπτυξης του Μπ. Ομπάμα και, από την άλλη, το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της διαρκούς και συνεχόμενης λιτότητας του κεντροευρωπαϊκού πυρήνα.

Ο νεοφιλελευθερισμός ορίζει ξανά το οντολογικό του είναι. Γι’ αυτό και εντάσσει στον ιδεολογικό του πυρήνα ανθρώπους από όλο το φάσμα της πολιτικής, που ξεκινά από την Ακρα Δεξιά και φτάνει μέχρι και στις νεοαναθεωρητικές αριστερές ιδεολογίες. Το νεοφιλελεύθερο πρόταγμα στοχεύει στην αναδιανομή του πλούτου υπέρ ολίγων, που θεωρούν εαυτούς εκτός κοινωνικής κλίμακας.

Αντιθέτως, το φιλελεύθερο παράδειγμα προσεγγίζει τις κοινωνικές διαστρωματώσεις ισορροπημένα, αναγνωρίζει την εθνοκρατική συγκρότηση του διεθνούς συστήματος, ενώ, αντίθετα, ο νεοφιλελευθερισμός προνοεί για .....