Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Τα ρεύματα του ελληνικού φιλελευθερισμού

Γενικά

Ο μεταρρυθμιστής είναι αυτός που προσπαθεί να κάνει τις αλλαγές χωρίς να έρθει σε ρήξη με το σύστημα, ο ριζοσπάστης είναι αυτός που θέλει να κάνει ριζικό μετασχηματισμό σε όλα τα επίπεδα, ενώ ο ανανεωτής είναι αυτός που θέλει να κάνει αλλαγές και μετασχηματισμό βασιζόμενος σε ιδέες και πρακτικές που έρχονται απ’ έξω,  με σκοπό την ανανέωση του συστήματος. Κάπως έτσι είναι και τα σύγχρονα φιλελεύθερα ρεύματα όπως εμφανίστηκαν στις αρχές τις δεκαετίας του 30 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός(1) στην Ελλάδα ως πνεύμα αντλεί τις στοχαστικές και ιδεολογικές  τους ιδέες από τον Ευρωπαϊκό διαφωτισμό και τον στοχασμό  της εθνικοαπελευθερωτικής ιδεολογίας(αυτός εκφράστηκε και με τον εθνικισμό). Πάντα σκοπός του ήταν και είναι, η ενσωμάτωση των ιδεών της Ελευθερίας, της Προόδου, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Κοινωνικοδίκαιου Κράτους.
Στην Ελλάδα του μνημονίου συχνά κατηγορούμε τον φιλελευθερισμό συγχέοντας τον  εσφαλμένα με τον νεοφιλελευθερισμό, έστω και εάν αυτός τον επηρέασε  σε μεγάλο βαθμό(όπως και τον συντηρητισμό), τόσο ιδεολογικά αλλά και πολιτικά. Όχι μόνο τον φιλελευθερισμό αλλά και τον συντηρητισμό. Αυτό είναι όμως άλλο ζήτημα.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα ρεύματα του φιλελευθερισμού προκειμένου να ξεδιαλύνουμε και κάποια ιστορικά στοιχεία που εκμεταλλεύονται οι αντίπαλοι του, προκειμένου να τον κατηγορήσουν.