Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Νεοφιλελευθερισμός και η κατάσταση της προηγμένης παγκόσμιας οικονομίας.

Μπορεί ο τυφλός να θεραπεύσει τον ανάπηρο;
Οι κρίσεις είναι ενδογενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού. Αυτό το γνώριζε πολύ καλά ο Μαρξ. Εξίσου καλά το γνώριζαν ο Κέυνς και ο Μίνσκυ. Οι νεοφιλελεύθεροι, από την άλλη μεριά, τείνουν να πιστεύουν ότι η κρατική δράση είναι αυτή που προκαλεί αναταραχή στις αγορές και οικονομική αστάθεια.

Ποιος είπε ότι η οικονομική επιστήμη δεν είναι ιδεολογικά προκατειλημμένη και δεν πάσχει από πολιτική μεροληψία; Τριακόσια χρόνια χρηματοπιστωτικων και οικονομικών κρίσεων δε λένε απολυτως τίποτα στους αδιάλλακτους νεοφιλελεύθερους, που επιμένουν στην ύπαρξη της αυτορρυθμιζόμενης αγοράς, θεωρούν απόλυτη αλήθεια τη θεωρία της προς τα κάτω διαρροής του πλούτου και, μέχρι προσφατα, υποστήριζαν, όπως έκανε το 2003 ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Robert Lucas, ότι το «κεντρικό πρόβλημα της ύφεσης-πρόληψης έχει λυθεί.»

Με τόσες πολλές λανθασμένες υποθέσεις να καθοδηγούν τον αγοραίο φιλελευθερισμό δεν προκαλεί απορία το γεγονός που οι νεοφιλελεύθεροι έχουν αποτύχει να βγάλουν τα σωστά συμπερασματα από την...